Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5740 Esas 2018/12408 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 9,59 TL maddi (5083 sayılı Kanun öncesindeki para birimine göre; 9.599.625 TL) ve 10 TL manevi (5083 sayılı Kanun öncesindeki para birimine göre; 10.000.000 TL) tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının 04.05.2018 havale tarihli dilekçesinin davalı vekilinin temyiz dilekçesine karşı cevap dilekçesi niteliğinde olduğu ve temyiz talebi içermediği belirlenerek yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.