Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Aynı konu ve haksız tutuklama nedenine dayalı olarak İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinde derdest olan tazminat davası bulunduğundan bahisle temyize konu tazminat davasının reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamakla birlikte, davacı vekilinin temyiz dilekçesinde, aynı nedene dayalı olarak tek bir tazminat davası açtıklarını, birden fazla dava açmaları için bir sebep bulunmadığını, bu durumun tevzi işlemlerindeki hatadan kaynaklandığını belirttiği ve temyize konu tazminat dava dosyasındaki dava dilekçesi ve vekaletnamenin suret olmadığı asıl olduğu dikkate alınarak, İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/150 Esas sayılı tazminat dava dosyası celp edilip incelenerek, tazminat dava dosyasındaki dava dilekçesi ve ekindeki belgelerin suret olup olmadıkları, dava dilekçesinin tarih ve içerik olarak aynı olup olmadığı, aynı nedene dayalı olarak birden fazla tazminat davasının mevcut olmasında davacı tarafın kusurunun bulunup bulunmadığı, durumun tevzi işlemlerindeki hatadan kaynaklanıp kaynaklanmadığı araştırılıp belirlenerek ve bahse konu dava dilekçesinin üzerinde havale bulunan halinin ve tevzi işlemine ilişkin belgelerin onaylı birer sureti de dosya içerisine alınarak, davalı lehine vekalet ücretine hükmolunması ve yargılama giderlerinin davacıya yüklenmesinin hakkaniyete uygun olup olmayacağının değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.