Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 8.040,83 TL maddi ve 16.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davacı vekili, yüzüne karşı verilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki 1 haftalık yasal temyiz süresinde temyiz etmediği gibi davalı vekilinin temyiz dilekçesinin 29.07.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliği üzerine de Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda öngörülen yasal temyiz süresi geçtikten sonra 12.08.2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
2- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/2 Esas – 2011/337 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; davacının tutukluluk halinin devamına dair karara karşı yapılan itirazın Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek, itirazın reddine karar verildiği dikkate alındığında, Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesinin tazminat konusu işlem ile ilişkili olup tazminat davasına bakamayacağı gözetilmeyerek 5271 sayılı CMK"nın 142/2. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.