Mahkemesi      : Adana 1.  İş Mahkemesi
Tarih                : 08.05. 2006
No                    : 1082-570  
 
Davacı,  davalılardan işverene ait işyerinde 01.03.1990-16.07.2004 tarihleri arasında geçen sigortalı çalışmalarının tesbitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine  karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, davalılara ait işyerinde 01.03.1990-16.07.2004 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının tesbitini istemiştir.
Mahkemece, davalılara ait tarım işyerinde davacıdan başka çalışanların olmadığı, işyerinin 506 sayılı Yasa kapsamına alınmasını gerektiren nitelikte olmadığı, yapılan işin 506 sayılı Yasa’nın 3/A. Son maddesi gereği tarım işi olduğu gerekçeleriyle istemin reddine karar verilmiştir.
506 sayılı Yasa’nın 2. maddesinde; bir hizmet akdine dayanarak bir veya birkaç işveren tarafından çalıştırılanların sigortalı sayılacağı belirtilmiştir. Sigortalılığın oluşması yönünden ilk koşul taraflar arasında hizmet akdinin varlığıdır. Hizmet akdinin ana şartları ise zaman ve bağımlılık unsurlarıdır. Zaman unsurundan maksat, iş görecek kişinin, belli bir zaman dilimi içerisinde hizmetini işverenin emrine hasretmesidir. Burada asıl olan düzenli bir çalışma ilişkisinin bulunmasıdır. Çalışanın hizmetini belli zaman dilimi içerisinde, işverenin emrinde ve onun vereceği direktif doğrultusunda gerçekleştirmesi ise hizmet akdinin bağımlılık unsurunu oluşturur. İşverenin emir ve gözetimi altında hazır bekleme durumunda tabi bağımlılık unsuru gerçekleşmiş sayılır. Bu iki unsurun bir arada bulunması halinde hizmet akdinin varlığından söz edilir.
Sigortalılığın oluşması işin diğer koşullar; 506 sayılı Yasa’nın 5. maddesinde ifadesini bulan, sigortalının işini yaptığı bir işyerinin bulunması gereği, eylemli bir çalışmanın varlığı, Yasanın 3. maddesinde belirtilen istisnalara girmeme, 6. maddede belirtilen sigortalılığın şekil şartı aranmaksızın işe alınmakla kendiliğinden oluşması ve ücretin kural olarak sigortalı sayılması yönünden şart olmamasıdır. Ancak tarım işlerinde çalışanlarda 24.11.1977 tarihinde yürürlüğe giren 2100 sayılı Yasa ile ücret ve süreklilik koşullarının diğer koşullarla birlikte bulunması gerekmektedir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, işin geçtiği yerin davalılara ait tarım işletmesi olduğu, işletmenin bulunduğu köyde ikamet eden tarafların, köy muhtarının beyanlarına göre, davalıların pamuk, mısır ve buğday üretimi yaptıkları, davacının, davalıların yanında 1999-2004 yılları arasında ücretli olarak sürekli çalıştığı, ekim , dikim, tarlayı çekip çevirme, traktör kullanma, tarlada çalışacak işçileri temin etme, başlarında gözetmen olarak bekleme ve çiftlikle ilgili diğer işleri yaptığı, arazinin 1000 dönüm civarında olduğu, belgeler itibariyle de davalılara ait üç adet traktörün mevcut olduğu anlaşılmaktadır. Yukarıda açıklamalar ile dosyadaki bilgiler birlikte değerlendirildiğinde, işin geçtiği bu işyerinin bulunduğu, zaman ve bağımlılık unsurlarının dolayısıyla hizmet akdinin oluştuğu, eylemli bir çalışmanın varlığının açık olduğu, 24.11.1977 tarihinde yürürlüğe giren 2100 sayılı Yasa ile tarım işlerinde çalışanların sigortalı olarak kabul edilmeleri ve davacı yönünden ücretli olarak sürekli çalışma koşulunun da oluşması karşısında istemin kabul edilmesi gerektiği ortadadır.
Mahkemece,  bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek davanın kabulü yerine  yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 07.05.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.