Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1828 Esas 2016/4209 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1828
Karar No: 2016/4209
Karar Tarihi: 25.04.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1828 Esas 2016/4209 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu şirkete yönetim kayyımı atanmasına dair karardır. Mahkeme, bu kararın ihtiyati tedbir kararı olduğunu ve Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu'nun öngördüğü şekilde temyiz edilemeyeceğini belirtmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nın 389 vd., 394. maddeleri; HUMK'nın 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı.
11. Hukuk Dairesi         2016/1828 E.  ,  2016/4209 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı .... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14.12.2015 gün ve 2014/476 Esas sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi karşı taraf ... adına vasi vekili, ...,... ... ve ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    Mahkemenin tedbiren şirkete yönetim kayyımı atanmasına dair kararı, mahiyeti itibariyle 6100 sayılı HMK"nın 389 vd. maddelerinde düzenlenen ihtiyati tedbir kararı niteliğinde olup, bu karar aynı Yasa"nın 394. maddesi çerçevesinde verilmiş bir karardır. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarih ve 2013/1 Esas, 2014/1 Karar sayılı ilamında; ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenemeyeceği öngörülmüştür. Temyizi kabil olmayan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca, Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden davacı vekilinin, mahkeme"nin 11.12.2015 günü verilen ve gerekçesi 14/12/2015 tarihinde yazılan ara kararına yönelik temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. madde hükmü uyarınca reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mümeyyiz taraf vekillerinin temyiz istemlerinin REDDİNE, ödedikleri temyiz peşin harcın istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 25.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.