Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24367 Esas 2014/9441 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24367
Karar No: 2014/9441
Karar Tarihi: 15.05.2014

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24367 Esas 2014/9441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, aynı takvim yılı içerisinde 409 adet sahte fatura düzenlediği için suçlu bulunmuştur. Mahkeme temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğini vurgulamıştır. Ancak, sanık hakkında hak yoksunluğunun kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından uygulanamayacağına dair kanun maddesi yanlış yorumlanmıştır. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası yerine, “53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri haricinde, diğer yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına” denilerek hüküm düzeltilmelidir. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Yasanın 322. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2012/24367 E. , 2014/9441 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

"Sahte fatura düzenlemek" suçundan kurulan hükümde, aynı takvim yılı içerisinde 409 adet sahte fatura düzenlediği anlaşılan sanık için ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere faturaların adet ve tutarları, zarar miktarı, kastın yoğunluğu ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliği karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından hiç bir şekilde uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan; 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine “53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri haricinde, diğer yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına” denilmesi suretiyle eleştiri dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.