MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık müdafiin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup cinsel taciz suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafiin suç vasfına yönelik olmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Kanununun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
O Yer Cumhuriyet Savcısı ile katılan mağdure vekilinin suç vasfına ilişkin temyizlerinin incelenmesinde;
Tüm dosya içeriğine göre, mağdurenin öğretmeni olan sanığın olay günü sınıfta ders sırasında kitaptan çizelge göstermek için yanına çağırdığı mağdureye yönelik gerçekleştirdiği bedensel temas içeren eyleminin olayın oluş şekli ve suçun işlendiği yer dikkate alındığında cinsel amaçla işlendiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden müsnet suçtan beraati yerine yazılı şekilde cinsel taciz suçundan mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kabüle göre de;
Olay günü mağdurenin öğretmeni olan sanığın, sınıfta yanına çağırdığı mağdurenin cinsel organına dokunmak suretiyle bedensel temas içeren eylemde bulunduğunun mahkemece kabul edilmesi karşısında, eylemin TCK"nın 103/1-3. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde cinsel taciz suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.