Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5163 Esas 2014/2541 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5163
Karar No: 2014/2541
Karar Tarihi: 21.04.2014

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5163 Esas 2014/2541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, özel bir yerde çalışan Müslüm ile Eyyup arasında çıkan tartışmada Müslüm'ün Eyyup'u bıçakla yaralaması sonucu kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sabit olduğunu belirterek, Müslüm'ü cezalandırdı. Ancak kararın bozulmasına karar verildi çünkü verilen cezanın ağırlığına istinaden makul bir cezanın verilmediği, sanık için zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği ve bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiği belirtildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise TCK'nun 35. maddesi, T.C. Anayasası'nın 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafiii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesidir.

1. Ceza Dairesi 2013/5163 E. , 2014/2541 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2013/24091
MAHKEMESİ : İstanbul 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 05/12/2012, 2012/104 (E) ve 2012/369 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Müslüm’ün mağdur Eyyup"u öldürmeye teşebbüsünün sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebebi dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa, dosya içeriğine ve kabule göre; sanık Müslüm ile mağdur Eyyup"un, Aksaray Yeraltı Çarşısında bitişik dükkanlarda tezgahtar olarak çalıştıkları, olay günü Mustafa’nın dükkanın önünü yıkadığı, Eyyup"un üzerine su sıçraması üzerine Müslüm"e hakaret ettiği, Müslüm"ün de dükkandan aldığı bıçakla Eyyup"un karın bölgesine iki kere vurduğu, batına nafiz her iki yaranın periton kesisi nedeniyle ayrı ayrı hayati tehlikeye neden olduğu olayda;
A- TCK.nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında tehlike ve zararın ağırlığına göre makul bir ceza yerine 15 yıl hapis cezası verilerek fazla ceza tayini,
B- T.C. Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafiii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 21/04/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.