Tebliğname No : KYB - 2015/9439


Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınmış eşya hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından sanık F.. Ü..’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b, 143/1, 116/1, 116/4, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 23 gün hapis ve 4.000,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair KONYA 2. Çocuk Mahkemesinin 07/03/2013 tarihli ve 2011/368 esas, 2013/224 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26.12.2014 gün ve 2014/23367/77496 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22.01.2015 gün ve 2015/9439 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık F.. Ü.."ün müdafii Avukat F... B... ile birlikte 02/02/2012 tarihinde verdiği mahkeme ifadesinde, atılı suçu dosyanın diğer sanığı A... D... ile birlikte işlediğini ikrar etmiş olduğu, sanık A... D..."ın ise müdafii Avukat F... B... ile birlikte 09/02/2012 tarihinde verdiği mahkeme ifadesinde, üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini, F.. Ü.. ile kavgalı olduklarını ve Fahrettin"in suçu kendi üzerine attığını beyan ettiği nazara alındığında, sanıklar arasında menfaat çatışmasının bulunduğu, bu kapsamda "Avukat, aynı işte menfaati zıt bir tarafa avukatlık etmiş veya mütalaa vermiş olursa, teklifi reddetmek zorunluğundadır." şeklindeki 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1-b. maddesi ile "Yararları birbirine uygun olan birden fazla şüpheli veya sanığın savunması aynı müdafie verilebilir." şeklindeki 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu"nun 152/1. maddesi uyarınca sanıklar hakkında ayrı müdafiiler atanması gerekirken her iki sanığa aynı müdafiin atanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması suretiyle karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sırasında alınan beyanlarından, sanıklar arasında menfaat çatışması bulunduğunun anlaşılması üzerine, 09.02.2012 tarihli ara kararı uyarınca sanık F.. Ü.."e ayrı bir müdafi atandığı, 07.03.2013 tarihli mahkumiyet hükmünün de her iki sanığın müdafileri hazır olduğu halde açıklandığı ve temyiz edilmeden kesinleştiği belirlenmekle, sanıklara aynı müdafiin atanması suretiyle savunma haklarının kısıtlandığına ilişkin bozma istemi yerinde görülmediğinden, (KONYA) 2. Çocuk Mahkemesinin, 07.03.2013 gün ve 2011/368, 2013/224 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 11.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.