MAHKEMESİ : ZONGULDAK 2.ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2009/525-2013/262

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması davacı vekili tarafından istenilmekle; taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz eden davacı vekili Av. H. Y.ile aleyhine temyiz olunan davalılar vekili Av. H.Y. geldi. Gelen taraf vekillerinin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00’e bırakılması uygun görüldü.
Belli saatte dosyadaki bütün kâğıtlar okunarak, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin haciz gelmesi kaygısıyla yurtdışındaki banka hesabında bulunan 52.347 DM"ı 09.10.2000 tarihinde akrabası olan davalıların Türkiye"deki müşterek hesabına aktardığını, davalıların ise gönderildiği hesaptan bu parayı çekerek başka hesaplara aktardığını, yine müvekkilinin başka bir banka hesabındaki parayı da aynı nedenle davalılardan O."ın hesabına aktardığını, sonrasında müvekkilinin aldığı vekaletname ile davalı O."ın hesabına gönderdiği parayı bankadan çektiğini, ancak davaya konu edilen 52.347 DM"ın davalılar tarafından iade edilmediğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere, şimdilik 52.347 DM karşılığı 26.175.018.063 TL (yeni 26.175,01 TL)"nin 22.05.2001 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesinde; davanın zamanaşımına uğradığını, esas yönünden ise iddia edilenin aksine davacının müvekkilerine bir kez para gönderdiğini, gönderilen paranın ise davacının isteği üzerine Merkez Bankasında açılan hesaba yatırıldığını ve akabinde müvekkili Osman tarafından verilen vekaletname ile davacı tarafından bankadan çekildiğini savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, taraflarca gösterilen deliller ve aldırılan bilirkişi raporuna göre davacının iddiasını ispat edemediği, teklif ettiği yeminin de davalılarca eda edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık; davacı tarafından 52.347 DM"ın davalılara gönderilip gönderilmediği, buradan çıkacak sonuca göre bu paranın gönderilme gayesine uygun olarak davalılar tarafından iade edilip edilmediği noktasında toplanmaktadır.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacının, Türkiye Tütüncüler Bankası Yaşarbank Frankurt Temsilciliğine verdiği 09.10.2000 tarihli talimat üzerine bankanın Zonguldak Şubesindeki hesabında bulunan 52.347 DM "ın, davalıların aynı şubedeki DM cinsinden müşterek döviz hesabına aktarıldığı, sonrasında davalıların 10.08.2001 tarihinde şubedeki müşterek hesaplarını kapatarak parayı başka bir bankada açtırdıkları hesaba naklettikleri, ayrıca davacının 16.08.2000 tarihinde T.C.Merkez Bankası Trabzon Şubesine başvurarak davalı O.. E.. adına açtırdığı süper döviz hesabına 78.000 DM yatırdığı, sonrasında Euro"ya dönüştürülen hesaptaki paranın davalı tarafından verilen vekalet ile davacı tarafından 18.08.2008 tarihinde çekildiği anlaşılmaktadır.
Talimat mahkemesi aracılığı ile bankacı bilirkişiden aldırılan ve hükme esas alınan bilirkişi raporlarında ise; davacı tarafından yatırılan (ve davaya konu edilen) 52.347 DM nedeniyle davalılar adlarına Türkiye Tütüncüler Bankası Yaşarbank Zonguldak Şubesinde açılan müşterek hesap ile yine davacı tarafından yatırılan 78.000 DM nedeniyle davalı Osman adına T.C.Merkez Bankası Trabzon Şubesinde açtırılan hesabın açılış ve kapanış tarihleri ile miktarları nazara alındığında birbirleri ile bir ilgi ve ilişkisinin bulunmadığı, ancak davalılar tarafından Türkiye Tütüncüler Bankası Yaşarbank Zonguldak Şubesindeki müşterek hesaptan çekilen paranın bankalar arasındaki birleşmeler ve hesap devirleri nedeni ile takip edilemediği, bu itibarla Türkiye Tütüncüler Bankası Yaşarbank Zonguldak Şubesine ait hesapların tutulduğu İNG Bank Zonguldak Şubesinde araştırma yapılarak paranın akıbetinin belirlenmesi gerektiği bildirilmiştir.
Toplanan bu delillerin birlikte değerlendirilmesi sonucunda; davacı tarafından davalı O. adına açtırılan hesaba 16.08.2000 tarihinde 78.000 DM ve davalılar O. ve N."ye ait olan müşterek hesaba ise 10.09.2000 tarihinde 52.347 DM olmak üzere iki ayrı paranın gönderildiği, davalı Osman"ın ilk olarak gönderilen 78.000 DM"ı işlemiş faizi ile birlikte davacıya iade ettiği, ancak davaya konu edilen 52.347 DM ile ilgili olarak davalılarca gerçekleştirilen bankacılık işlemleri konusunda yeterli incelemenin yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bu durumda, mahkemece; bankacılık işlemleri konusunda uzman kişilerden oluşturulacak üç kişilik bilirkişi kuruluna 6100 sayılı HMK.nun 218.maddesi uyarınca banka kayıtları üzerinde “yerinde inceleme yetkisi” verilmesi ve sonrasında bilirkişi kurulu marifetiyle dosyadaki bilgi ve belgeler ile davalılara ait banka kayıtları üzerinde inceleme yaptırılarak rapor aldırılması, daha sonra toplanan deliller ile birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı taraf için duruşma tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümlerine göre takdir edilen 1.100 TL vekâlet ücretinin davalı taraftan alınıp davacı tarafa verilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.