Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, trafik kazası sonucu vefat eden sigortalının hak sahiplerine yapılan yardımların davalılardan tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece verilen 2011/61 Esas- 2014/208 Karar nolu ve 27.03.2014 tarihli red kararının, davacı kurum vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 16.11.2015 Tarih ve 2014712124 Esas Nolu Kararı ile, trafik kazasında vefat eden sigortalının 5510 sayılı Kanunun 4/1-c maddesi kapsamında sigortalı olduğu ve anılan Kanunun yürürlüğünden önce 5434 sayılı Kanuna tabi çalışmalarının bulunduğu gözetilerek, kurumdan, sigortalının hak sahiplerine yapılan yardımların hangi kanun hükümlerine dayalı olarak yapıldığı sorularak, 5510 sayılı Kanun hükümlerine göre yapıldığının belirlenmesi halinde davanın yasal dayanağının 5510 sayılı Kanunun 39. Maddesi olduğu ve anılan Kanunun 101. Maddesi gereği İş Mahkemelerinin görevli olduğu gözetilmeli, hak sahiplerine yapılan yardımların 5434 sayılı Kanun hükümlerine göre yapıldığının belirlenmesi halinde ise, İş Mahkemelerinin 5521 sayılı Kanun ile kurulan istisnai nitelikte özel mahkemeler olup yukarıdaki açıklamalar ışığında yapılan değerlendirmeye göre; 5434 sayılı Kanun hükümlerince yapılan davaya konu yardımların sorumlulardan tahsilinin de 5434 sayılı Kanunun 129. Maddesi hükmüne tabi olduğu, uyuşmazlığın çözümünde ne 506 sayılı Kanun’un ne de 5510 sayılı Kanun’un uygulama yerinin bulunmadığı, bu durumda sözü edilen 101’inci madde hükümlerine göre sınırlı yetki ile donatılmış İş Mahkemesinin görevli olmadığı, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 2’nci maddesine göre, gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişileri hakkında idari yargı yerinde dava açılamayacağı ve dava konusu uyuşmazlığın çözümünde genel mahkemelerin görevli olduğu nazara alınarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozularak iade edilmiş ve mahkemece bozma kararına uyduktan sonra yapılan yargılama sırasında bozma ilamı gerekleri yerine getirilmeden karar verilmiştir.
Mahkecemece, kurumdan hak sahiplerine bağlanan gelirin hangi yasa kapsamında bağladığı sorulmuş, mahkemenin yazısı, ilgisi gereği Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğü"ne gönderilmiş ve buradan yazı cevabı gelmeden ölen sigortalının kurum yazısına göre 5510 Sayılı Kanunun 4/1-c kapsamında hizmeti olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Bu durumda ilk bozma ilamında beliritildiği üzere, Emeklilik Hizmetleri Genel Müdürlüğünden gelecek yazı cevabına göre, hak sahiplerine bağlanan gelirin 5434 Sayılı Kanunun 129. maddesi kapsamında mı, yoksa 5510 Sayılı Kanunun 39. maddesinde mi bağlandığı tereddüte yer bırakmayacak şekilde tespit edildikten sonra oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve bozma ilamının gerekleri yerine getirilmeksizin karar verilmesi bozma nedenidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.