MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece davalı kadın ağır kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; toplanan delillerden, davalı kadının eşini küçük düşürdüğü, davacı erkeğin de güven sarsıcı davranışta bulunduğu anlaşılmaktadır. Evlilik birliğinin sarsılmasına sebep olan olaylarda, davacı erkeğin daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, davalı kadının ağır kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddedilmesi doğru değildir.
3-Mahkemece, kadının nafaka talebi konusunda... Aile Mahkemesinin 2014/60 esas sayılı dosyası ile hüküm altına alındığından bahisle "karar verilmesine yer olmadığına" dair karar verilmiş ise de;... Aile Mahkemesinin 2014/60 esas sayılı dosyasında boşanma talebinin bulunmadığı, davanın velayetin geçici düzenlenmesi ve tedbir nafakasına ilişkin olduğu anlaşıldığından, boşanmayla yoksulluğa düşecek olan kadın lehine Türk Medeni Kanununun 175. maddesi gereğince yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
4-Taralların müşterek çocukları.. ve ..., 2008 doğumlu olup velayetleri davacı babaya bırakılmıştır. Mahkemecc sosyal hizmet uzmanından alman raporda, sadece dede ile görüşülerek, çocukların dede ve babaanne yanında kaldıkları, babanın..."ta olduğu, annenin de ilçe dışında olduğu, çocukların anne ve baba yoksunluğunu hissetmedikleri belirtilerek velayetlerinin babaya verilmesinin uygun olduğu belirtilmiştir.
Mahkemece, velayet düzenlenmesine esas olmak üzere alınan uzman raporu hüküm kurulması için yeterli değildir. Velayetin düzenlenmesinde asıl olan çocuğun üstün yararıdır. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 5. maddesi gereğince Aile Mahkemesi bünyesinde bulunan psikolog, pedagog ve sosval çalışmacıdan oluşan uzmanlardan rapor istenip; her iki ebeveyn ve çocuklarla görüşmek suretiyle, annenin yaşadığı yerde de inceleme yapılarak tarafların barınma, gelir, sosyal ve psikolojik durumlarına göre çocukların sağlıklı gelişimi için velayeti üstlenmeye engel bir durumun bulunup bulunmadığının araştırılması ve diğer deliller de gözönüne alınmak suretiyle ebeveynlerinden hangisi yanında kalmasının çocuğun menfaatine olacağı tespit edilerek velayet konusunda bir karar verilmesi gerekirken, bu hususlara riayet edilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.), (3.) ve (4.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.06.2016 (Pzt.)