MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın kadına karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Sanığın temyiz dilekçesinde Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/159 Esas, 2015/321 Karar sayılı dosyasında aynı eylemden dolayı yargılandığı ve hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğini ileri sürdüğü, UYAP sisteminden yapılan sorgulamada, suç tarihlerinin ve iddiname anlatımındaki eylemin aynı olduğu anlaşılmakla; Yargıtay incelemesine gelen ve incelenen bu dosyadaki kamu davasının daha önce açıldığı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesin hüküm niteliğinde olmaması hususları dikkate alındığında, mükerrer ceza verilmesinin önlenmesi amacıyla, Yargıtay incelemesine gelen dosyanın kesinleşmesinden sonra kesinleşmiş gerekçeli karar ve dosyaya ilişkin Yargıtay ilamının mükerrer yargılama yapıldığı iddia olunan Gaziosmanpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/159 Esas, 2015/321 Karar sayılı dosyasına gönderilerek mahkemesine mahallince bilgi verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanığın bir dönem duygusal arkadaşlığı bulunan katılanı zorla arabaya bindirip, konuşmak amacıyla İmrahor gölüne götürdüğü, araç içinde darp etmesinden sonra ise serbest bıraktığı kabul olunan olayda, katılanın eylemin cinsel amaç ile gerçekleştirildiğine dair iddiasının olmaması ve sanığın eylemi gerçekleştirirken cinsel bir amaç güttüğüne dair dosyada delil olmadığı halde, TCK"nın 109/5. maddesi gereği cezasından artırım yapılarak sanık hakkında fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.