Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7406 Esas 2016/4168 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/12/2012 gün ve 2012/189-2012/299 sayılı kararı onayan Daire’nin 10/03/2015 gün ve 2014/12662-2015/3259 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili ile dava dışı ...’un 18/07/1997 tarihinde 1.000.000.000 TL sermaye ile ..."yi kurduklarını, müvekkilinin şirkette %49 oranında, dava dışı ...’in ise %51 oranında hissedar olduğunu, şirketin kuruluşundan beri kar payı ödenmediğini, TTK’nın 553/1. maddesi uyarınca müvekkilinin kar payı alması gerektiğini, 2002 yılında yapılan sermaye artırımının şirketin kar elde ettiğinin delili olduğunu, anasözleşmede kar payı dağıtımı konusunda %51 paya sahip hissedarların kararına bağlı olduğu yazılı ise de bu durumun müvekkilin şirkete ortak olmaktan beklediği faydayı anlamsız kıldığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 1997 yılından dava tarihine kadar şirketin karından müvekkilinin payına düşen kar payından şimdilik 2.000 TL’nin, 14.10.2008 tarihli ıslah dilekçesi ile 57.976,71 TL’nin faiziyle birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı taraf davaya cevap vermemiş, yargılama sırasında verilen dilekçe ve beyanlarla kar payı dağıtımı konusunda ortaklar kurul kararı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 1997 yılından 2002 yılına kadar olan karın sermaye artırımında kullanıldığı, sonrasında davacının %50 payına düşen karın 57.976,71 TL olarak hesaplandığı gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır.
Bu kez davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak ...."ye gelir kaydedilmesine, 14/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.