Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16329 Esas 2022/12710 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesinde yer alan “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle sanığın bilinen en son adresi esas alınarak, Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki (MERNİS) adresine tebligat çıkarılması ve duruşmalardan haberdar edilip, gelmediği takdirde yokluğunda yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiği, somut olayda; sanığın yokluğunda verilen kararın sanığın duruşmada bildirdiği adresi olan “ Yıldırım Beyazıt mahallesi 1178/1 Sokak No: 27 Altındağ Altındağ/...” adresine mahkemece tebliğe çıkarıldığı, ancak adreste tanınmadığından, muhtarlık kayıtlarında da kaydı bulunmadığından dolayı tebligatın iade edildiği, bu kez mahkemece sanığın mernis adresine yeniden tebligat çıkarıldığı ve 04/05/2016 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla; yapılan tebligatın geçerli olduğu, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 02/12/2016 tarihinde kararı temyiz ettiği anlaşıldığından, tebliğnameye aykırı olarak sanığın temyiz isteminin REDDİNE, 28/09/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.