MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, tehdit, yaralama, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Gerekçeli karara sanıklar ..... ve ...’ın 26.12.2008 tarihinde bir gün gözaltında kaldığı hususu yazılmamış ise de, yerinde tamamlanması mümkün yazım olarak kabul edilmiştir.
A- Sanıklardan ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal; ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve tehdit; ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, tehdit ve kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar ... ve ...’ın müşteki sanıklar ... ve ...’ı kira parasına yapacakları katkıyı istemeleri üzerine bir araya gelerek tehdit etmeleri şeklinde gerçekleşen eylemde; aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi söz konusu olduğundan 5237 sayılı TCK"nın 106/2-c ve 43/2 maddelerine uyan suçu oluşturduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir suç nedeniyle verilen cezanın yasal sonucu olarak ayrı ayrı anılan maddenin uygulanması gerekirken bir defa hükmedilmiş ise de, hükümlülüğün yasal sonucu olup, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre üst Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ..., ... ve ...’ın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- Sanıklardan ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme; ... hakkında tehdit ve Coşkun Kayın hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve tehdit suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlerde, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi gereğince güvenlik tedbirine ve sanıklardan .... ile ... hakkında aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına hükmedilmiş olması nedeniyle mala zarar verme suçundan verilen hükümlerin temyizi kabil hale geldiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki temyiz talebinin reddini isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanıklar ... ve ...’ın müşteki sanıklar ... ve ...’ı kira parasına yapacakları katkıyı istemeleri üzerine bir araya gelerek tehdit etmeleri şeklinde gerçekleşen eylemde; aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi söz konusu olduğundan 5237 sayılı TCK"nın 106/2-c ve 43/2 maddelerine uyan suçu oluşturduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir suç nedeniyle verilen cezanın yasal sonucu olarak ayrı ayrı anılan maddenin uygulanması gerekirken bir defa hükmedilmiş ise de, hükümlülüğün yasal sonucu olup, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle infaz aşamasında uygulanması mümkün görüldüğünden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıklardan ...’ın tekerrüre esas alınan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2005/140-126 sayılı ve ...’ın tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/491-2008/224 sayılı hükümlülük kararlarında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gözetildiğinde sanıklar hakkında aynı Kanun’un 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanıklar ..... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan hapis cezasına hükmolunmadığından, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
3- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan adli para cezasının niteliği itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 6. fıkrası uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısı ile sanıklar ..... ve ...’ın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklardan ... hakkında mala zarar verme, ... hakkında tehdit ve Coşkun Kayın hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve tehdit suçlarından verilen hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ve sanıklar... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C- Sanıklardan ... hakkında suç eşyasının kabul edilmesi; ... hakkında suç eşyasının kabul edilmesi ve hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen hükümde, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi gereğince güvenlik tedbirine ve aynı Kanun’un 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına hükmedilmiş olması nedeniyle hükmün temyizi kabil hale geldiği anlaşıldığından, tebliğnamedeki temyiz talebinin reddini isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suç eşyasının kabul edilmesi suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK"nın 73/4 maddesi gereğince hakaret suçundan mağdurların 12.01.2012 tarihinde yapılan oturumda şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde sanık ...’ın hükümlülüğüne karar verilmesi,
2- Suç eşyasının kabul edilmesi suçundan kurulan hükümlerde, temel cezanın tayininde dayanılan gerekçelere göre takdir hakkı kullanılarak hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırdan belirlenmesine karşılık adalet ve hakkaniyet ölçülerine aykırı olarak aynı gerekçelerle alt sınırın üzerinde adli para cezası tespit edilmek suretiyle temel adli para cezasının belirlenmesi,
3- Sanık ...’ın tekerrüre esas alınan ...Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/491-2008/224 sayılı hükümlülük kararlarında 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulanması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 58/5. maddesi gözetildiğinde sanık hakkında aynı Kanun’un 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
4- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile uygulama yapılırken, her bir suç nedeniyle verilen cezanın yasal sonucu olarak her suç için ayrı ayrı anılan maddenin uygulanması gerekirken, bir kez hükmedilmesi,
5- Kabule göre de;
Sanık ... hakkında hakaret suçundan hapis cezasına hükmolunmadığından, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun kısmen de aykırı olarak BOZULMASINA, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.