Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3, 62, 53.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan araştırmalar neticesinde sanığın meydana gelen ölümlü kazada asli kusurlu olduğunun tespit edildiği göz önünde bulundurularak hak ve nesafete uygun şekilde alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1- Sanık müdafiinin UYAP sistemi üzerinden gönderdiği 14.05.2015 tarihli dilekçelerinde doğum yapacağından bahisle, 15.05.2015 tarihinde yapılacak keşfe ve 27.05.2015 tarihinde yapılacak duruşmaya katılamayacağına dair mazeret bildirerek keşfin ve duruşmanın başka bir güne bırakılmasını talep etmesine rağmen, mazeretinin reddine veya kabulüne dair herhangi bir karar verilmeden hüküm kurulması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
2- Kabul ve uygulamaya göre de ,
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.