MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 16. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 30.05.2018 gün ve 2018/230 - 2018/547 sayılı kararı bozan Daire"nin 16.09.2019 gün ve 2018/4423 - 2019/5368 sayılı kararı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin oğlu ve kardeşi olan müteveffanın 30.07.2008 tarihinde Halkalı - Sirkeci seferini yapan trende seyahat ederken uğradığı saldırı sonucu hayatını kaybettiğini, olayın meydana gelmesinde davalı idarenin güvenliğin sağlanması yönündeki ihmalleri nedeniyle kusur ve sorumluluğunun bulunduğunu, müvekkillerinin manevi zarara uğradıklarını ileri sürerek, her bir müvekkili için ayrı ayrı 50.000.- TL manevi tazminatın 30.07.2008 tarihinden itibaren ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, husumet itirazında bulunmuş, müvekkilinin olayın meydana gelmesinde kusurunun bulunmadığını, talep edilen tazminat miktarının da fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacıların murisi ile davalı işletmeyi %50, %50 eşit kusurlu kabul etmenin gerektiği, davacıların müteveffa yolcunun anne ve kız kardeşi olmaları sebebiyle derin acı ve elem duyacakları, dava tarihi itibari uygulanması gereken BK"nın 47. maddesi gereğince manevi tazminat talep edebilecekleri gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, davacı ... Topalhacıoğlu için 30.000.- TL, davacı ... için 15.000,00 TL manevi tazminatın 30/07/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen karar taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1- Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, yolcu taşıma sözleşmesine dayalı tazminat istemine ilişkindir. Davanın devamı esnasında 6461 sayılı Türkiye Demiryolu Ulaştırmasının Serbestleştirilmesi Hakkındaki Kanun 01.05.2013 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe girmiş ve Yasa’da gösterilen TCDD Taşımacılık A.Ş. 17.06.2016 tarih 9099 sayılı Türkiye Ticaret Sicil Gazetesi’nde yayınlanarak tüzel kişilik kazanmıştır.
6461 sayılı Kanun’un “Devir Hükümleri” başlıklı geçici 1. maddesi (a) bendinde, Şirkete devredilecek personel ile cer, yük ve yolcu taşıma hizmetlerinde kullanılan çeken ve çekilen araçlarla, bunlarla ilgili her türlü diğer araç, gereç ve cihazların belirlenmesi ve personelin kadro ve pozisyonlarıyla, “araç, gereç ve cihazların ise hak, alacak, borç ve yükümlülükleriyle birlikte” şirkete devredilmiş sayılacağı hüküm altına alınmıştır.
Geçici 1. maddenin (b) bendinde de, (a) bendi kapsamında devredilen personel ile araç, gereç ve cihazlarla ilgili TCDD’ce taraf olunan işlem ve sözleşmelerde Şirketin taraf olacağı ve derdest dava ve takiplerde Şirketin kendiliğinden taraf sıfatı kazanacağı, yine “bu hususlarla ilgili olarak” TCDD tarafından yapılan iş ve işlemler sebebiyle açılacak davanın Şirkete yöneltileceği düzenlenmiş ise de; TCDD sorumluluğunda olan yük ve yolcu taşıma işlerinden kaynaklanan davalar için kanun metninde herhangi bir düzenlemeye yer verilmemiştir. Bu itibarla, yük ve yolcu taşıma işlerinden kaynaklanan davaların kendi mecrasında devam etmesi gerektiğinden, davacılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 16.09.2019 tarih 2018/4423 Esas 2019/5368 Karar sayılı ilamının kaldırılarak işin esasına girilmesine karar verilmiştir.
3- Taraf vekillerinin temyiz itirazlarına gelince; dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin 16.09.2019 tarih 2018/4423 Esas 2019/5368 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılmasına; (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının reddi ile yerel mahkeme kararının ONANMASINA, ödedikleri karar düzeltme harcının istekleri halinde karar düzeltme isteyen davacılara iadesine, peşin harcın onama harcından mahsubuyla 23,40 TL"nin davacılardan alınmasına, peşin harcın onama harcından mahsubuyla 2.269,75 TL"nin davalıdan alınmasına, 29/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.