10. Ceza Dairesi Esas No: 2010/12520 Karar No: 2014/2692 Karar Tarihi: 16.04.2014
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/12520 Esas 2014/2692 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın uyuşturucu ticareti yapmak suçundan mahkum olduğunu ve sanığın temyiz itirazlarının büyük çoğunluğunu reddetti. Ancak, hükümdeki adli para cezasının Türk Lirası olarak belirlenmesi ve sanığın hakkında 2918 sayılı Kanun’un 119. maddesinin uygulanmaması gerektiği konularında yanlışlık olduğu belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve adli para cezası TL'ye dönüştürüldü ve söz konusu maddeden vazgeçildi. Ayrıca, sanığın kendisi gibi bir kişinin esrar alımı için tespit edilen paraları aldığını belirterek suçlama durumunu çözdüğü için 192/3. maddeye göre hüküm giymesine karar verilmedi. Kararda anılan kanun maddeleri şunlardır: 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 5. ve 53. maddeleri, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 1.maddesi, ve 2918 sayılı Kanun’un 119. maddesi.
10. Ceza Dairesi 2010/12520 E. , 2014/2692 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : 13. Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: A) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesi: Yokluğunda verilen hükmün müdafiine tebliğ edilmemesi nedeniyle, sanık müdafiinin temyizinin öğrenme üzerine süresinde yapıldığı kabul edilerek inceleme yapılmıştır. Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1) Hükmolunan adli para cezasının, 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu"nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 2) 5237 sayılı TCK’nın 5.ve 53. maddeleri ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 1.maddesi hükmü gereğince sanık hakkında 2918 sayılı Kanun’un 119. maddesinin uygulanmasına olanak bulunmaması, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 1) YTL olarak hükmolunan adli para cezasının TL’ye dönüştürülmesi 2) Sanık hakkında 2918 sayılı Kanun’un 119. Maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, B) Sanık ... hakkındaki hükmün incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanık yakalandığında esrar alımında kullanılan tespitli paralardan 5 TL banknotu diğer sanık ..."ın aldığını söyleyip, görevlilerce bilinmediği aşamada bu sanığın kimliğini ve esrarla ilgisini açıklamak suretiyle suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği halde, hakkında TCK"nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.