Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/166 Esas 2016/2235 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : KYB - 2015/401300

Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık ... ...’nun 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve aynı Kanun’un 116/1, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK"nın 53/1-a, b, d ve e maddesindeki haklardan hapis cezasının infaz süresince, (c) bendinde belirtilen haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına dair İstanbul 54. Asliye Ceza Mahkemesinin (Kapatılan Sarıyer 2. Asliye Ceza Mahkemesi) 12.04.2011 tarih ve 2009/120 esas, 2011/220 karar sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı"nın 02.12.2015 gün ve 94660652-105-34-12769-2015-E.25087/79244 sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 23.12.2015 gün ve 2015/401300 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı TCK"nın 53/2. maddesinde yer alan düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler bölümünde "Ceza daireleri, bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakarlar" düzenlemesine göre, incelemenin daha önce Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 27.02.2014 tarih ve 2013/16840 esas, 2014/5356 karar sayılı kararı ile yapılıp temyiz isteminin reddine karar verildiğinin ve dosyanın incelemeyi yapan dairece neticelendirilmesinin gerekmesi sebepleriyle kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın adı geçen Daireye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.