a Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2010/48303 Esas 2014/2681 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARLA
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : a) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
b) Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm-Karar : a) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması
b) Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) "Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçu yönünden verilen karara yönelik temyiz isteğinin incelenmesi:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, bu suçla ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B) "Uyuşturucu madde ticareti yapma" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışında yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Gün olarak belirlenen adli para cezası, paraya çevrilerek sonuç adli para cezası belirlenirken uygulanan Kanun maddesinin TCK"nın 52. maddesinin 2. fıkrası yerine 52. maddesinin 1. fıkrası olarak yanlış gösterilmesi,
2- Hükmolunan adli para cezasının ve yargılama giderlerinin 5083 sayılı Kanun"un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulunun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası (TL) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3- TCK’nın 53. maddesinin (3) fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu dışındakiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden böyle bir ayrım yapılmaksızın tüm kişiler açısından koşullu salıverme tarihine kadar sürmesine karar verilmesi,
4- İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından suç konusu esrardan alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafıinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan CMUK"nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- Hüküm fıkrasının (1-a) bölümünün 3. paragrafında yer alan “TCK"nın 52/1. maddesi” ibaresinin “TCK"nın 52. maddesinin 2. fıkrası” olarak değiştirilmesi,
2- YTL olarak hükmolunan adli para cezasının ve yargılama giderlerinin TL"ye dönüştürülmesi,
3- TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine “Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
4- Hüküm fıkrasının müsadere ile ilgili bölümünde yer alan “uyuşturucu maddelerin" ibaresinden sonra gelmek üzere “ve İstanbul Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından suç konusu esrardan alınan tanık numunenin” ibaresinin eklenmesi
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.