Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6363 Esas 2021/7784 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6363
Karar No: 2021/7784

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/6363 Esas 2021/7784 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2021/6363 E.  ,  2021/7784 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, tazminatların miktarı ve velâyet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Taraflar arasında görülen boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda, ilk derece mahkemesince boşanma ve ferilerine hükmedilmiş; ortak çocukların velâyetleri babaya verilerek anne ile ortak çocuklar arasında kişisel ilişki tesis edilmiştir. Davacı kadın, hükme karşı diğer nedenlerin yanında velayet yönünden de istinaf kanun yoluna başvurmuş ve bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
    İlk derece mahkemesince velâyeti babaya verilen ortak çocuklar ile anne arasında kişisel ilişki kurulurken çocuklar ile anne arasında “aynı şehirde oturmaları hali" ve “farklı şehirde oturmaları hali" için ayrı ayrı kişisel ilişki düzenlenmiştir. Taraflar farklı şehirlerde yaşıyor olsalar bile, günümüzdeki ulaşım olanaklarındaki kolaylık gözetildiğinde, kişisel ilişkiye dair düzenleme yapılırken, taraflar bu hususun dikkate alınmasını açıkça talep etmemişlerse "ayrı şehir-ayrı şehir” ayrımına gidilmesinin önemi bulunmamaktadır. Bu bakımdan, ayrı şehir-aynı şehir ayrımına gidilmeksizin annelik duygularını tatmine elverişli, çocukların da anne sevgisi ve şefkatini tatmasına yeterli, daha uygun süreyle kişisel ilişki tesisi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Yine, tarafların ortak çocuklarından 06/04/2013 tarihinde ölmüş olan Kovan Demirkaya hakkında da velâyet hükmü kurulması doğru bulunmamıştır. Ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün bu bölümünün düzeltilerek onanması gerekmiştir (HMK m. 370/2).
    SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple, ilk derece mahkemesinin hüküm fıkrasının 4. bendinin 2. paragrafındaki “...T.C. kimlik numaralı ...” sözcüklerinin hükümden çıkarılmasına; çocuklar ile anne arasında kişisel ilişkinin düzenlendiği 4/a ve 4/b bentlerinin hükümden tamamen çıkarılmasına, yerine 4/a bendi olarak “Velâyeti babaya verilen ortak çocuklar Bahoz, Meriç Candar, ... ve Kerim ile anne arasında, her ayın l. ve 3. haftasonu cumartesi günü 10:00 ile takip eden pazar günü 18:00 saatleri arasında, dini bayramların 2. günü 10.00 ile 3. günü 18.00 saatleri arasında, her yıl anneler günü 10.00 ile 18.00 saatleri arasında ve her yıl 1 Temmuz 10:00 ile 31 Temmuz saat 18:00 arasında kişisel ilişki kurulmasına” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün velâyet ve kişisel ilişki bölümünün bu şekilde DÜZELTİLEREK, diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.26.10.2021 (Salı)


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.