Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/14361 Esas 2017/216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 07.01.2001 tarihinden itibaren davalı şirketin elektrik dağıtım işini devraldığı kurumda elektrik teknikeri statüsünde çalışmakta iken 15.08.2008 tarihinden bu yana aynı statüde davalı şirkette çalışmaya devam ettiğini, ücret niteliğinde bulunan bakım tazminatı ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini 13.03.2014 tarihinde haklı olarak feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, bakım tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının başka bir kuruma memur olarak atanmasından dolayı müvekkili şirketten istifa ettiğini, bakım teknisyeni kadrosu ile 2001 yılında göreve başladığını, bakım operatörü olarak görev yapmakta iken 25.08.2011 tarihinde verdiği dilekçe ile kendi isteği doğrultusunda Etib Teknikeri kadro hakkı saklı kalmak üzere proje teknik eleman görevine naklen tayin edildiğini, davacıya bakım operatörü olarak görev yaptığı 01.09.2011 tarihine kadar ki tüm bakım tazminatlarının ödendiğini, 01.09.2011 tarihinden sonra bakım operatörü olarak görev yapmadığı için bakım tazminatı talep edemeyeceğini ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğunu kanıtlayamaması gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

2-Taraflar arasında uyuşmazlık davacı işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı Kanun"un 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Mahkemece yıllık izin ücreti alacağı ile ilgili olarak yıllık ücretli izin defterinin ibraz edilmediği, personel izin kartında davacının imzasının bulunmadığı, talep formunda davacının imzasının bulunmasının tek başına yıllık ücretli izin alacağını hak kazandığına delil teşkil etmeyeceği gerekçesiyle izin ücreti alacağı reddedilmiştir.
Mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda ise davacının imzasını taşıyan personel izin talep formları değerlendirilerek davacının kullanmadığı 26 gün yıllık izin ücreti hesaplanmıştır.
Mahkemece bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının 26 gün yıllık izin ücreti alacaklısı olduğunun kabulü gerekirken çelişkili gerekçe ile izin ücreti alacağının reddi hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.