MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... vdl. aleyhine 19/07/2006 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/07/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ..., ... ve ... vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalılar ..., ... ve ..."in aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılar ..., ... ve ..."in diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararının rücuan ödetilmesi davasıdır. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalılardan ..., ... ve ... vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı Üniversite, üniversitenin sağlık, kültür ve spor dairesinde görevli olan davalılar tarafından kurum bünyesinde çalışan sigortalıların işe giriş bildirgelerinin zamanında verilmemesi ve sigorta primlerinin zamanında yatırılmaması nedeniyle üniversite tarafından ödenmek zorunda kalınan idari para cezası ve gecikme cezalarının kusurlu olan davalılardan alınmasını talep etmiştir.
Davalılar, personel yetersizliği olduğunu, kusurlarının olmadığını, davanın reddini savunmuşlardır.
a-Dosyada bulunan muhasebeci bilirkişi ....."ün raporunda “Temmuz 2003 ve Aralık 2003 dönemine ait prim borçlarının son ödeme tarihlerinde yeterli ödenek bulunmadığından davalıların kusurlarının bulunmadığı” belirtilmiştir. Şu halde; bu dönemlerden davalıların sorumlu tutulmaları doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
b-Ayrıca, davalıların çalıştığı birimin kadro durumunun dava konusu işlerin süresinde yapılması için yeterli olup olmadığı hususu araştırılarak, yeterli olmadığı kanaatine varıldığı takdirde, belirlenen zarardan BK.nun 44. md.si çerçevesinde hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği düşünülmeden karar verilmesi de doğru değildir. Kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2/a-b) no"lu bentlerde gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davacının tüm, davalıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 18/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.