Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10019 Esas 2021/1030 Karar Sayılı İlamı

Sanık ...’in, nitelikli mala zarar verme suçundan TCK"nın 152/1-a ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına dair Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12/03/2013 tarih ve 2012/792 esas, 2013/112 sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi üzerine, onama talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2013/233586 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 25/06/2015 gün ve 2014/24971 E, 2015/27487 sayılı kararıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, "Sanığın kısa kararın açıklandığı 12/03/2013 tarihli 3. oturumda başka suçtan Isparta E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunduğu ve duruşmadan vareste tutulması yönünde bir isteminin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesi gereğince son oturuma getirtilerek esas hakkındaki savunması sorulduktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yokluğunda yargılama yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlandığı " gerekçesiyle yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden, itirazın KABULÜNE,
Dairemizin 25/06/2015 gün ve 2014/24971 E, 2015/27487 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Sanığın kamu malına zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mâhkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu” şeklindeki kararları uyarınca; başka bir suçtan aynı yargı çevresindeki Isparta E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan sanığın, hükmün açıklandığı 12/03/2013 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.