Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile TCK"nın 179/3 yollamasıyla 179/2, 62, 50/1-a, 52/2,4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda TCK"nın 179/3 yollamasıyla 179/2, 62. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK"nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Körfez Kapatılan Sulh Ceza Mahkemesinin 30/05/2013 tarih ve 2013/330 E. 2013/808 K. sayılı kararını müteakip sanığın denetim süresi içinde 06/03/2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Körfez 2.Sulh Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği ve hükmün 07/04/2015 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmasına dair Körfez 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 22/05/2015 tarih ve 2015/406 E. 2015/584 K. sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
5271 sayılı Kanununun 231/11. maddesine göre açıklanan hükümde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından, dosya yeniden ele alınarak önceki hüküm açıklaması ile yetinilmesi gerekirken, sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın emyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 ay 15 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nun 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 75 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.