Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/5522 Esas 2014/12209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : KONYA 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/12/2013
NUMARASI : 2013/149-2013/881

Taraflar arasında görülen kayyım atanması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesi ile; tarafların arasında adi ortaklık bulunduğunu, davacının gelirden pay alamadığını, davalının defter ve kayıtların incelenmesine engel olduğunu ve gelir kaçırdığını belirterek, adi ortaklığa yönetim kayyımı atanmasını talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; adi ortaklığın fesih ve tasfiyesinin istenebileceği, adi ortaklığın işletilmesi konularında talepte bulunulamayacağı, verilen kesin önele rağmen bilirkişi ücretinin ödenmediği, davanın ispat edilemediği gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece; davacının bilirkişi ücretinin ödenmesi konusunda verilen kesin süreye uymadığı, iddiasını ispatlayamadığı belirtilmiş, uyuşmazlığın esasına ilişkin de inceleme yapılmış, adi ortaklığın yönetimi için kayyım talebinin mümkün olmadığı sonucuna varılmıştır. Diğer bir deyişle, mahkemece davanın hem usulden hem esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. Oysa ki, davanın usulden reddi işin esasının incelenmesine engel teşkil eder. Buna rağmen, mahkemece davanın hem usulden hem de esastan reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.