Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3802 Esas 2016/4099 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/01/2016 gün ve 2015/227-2016/10 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi fer"i müdahiller ... ve ... vekilleri ile davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece verilen karar; davacı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, fer’i müdahil sıfatıyla temyiz isteminde bulunan ... ve ..., mülga HUMK"nın 57 ile yürürlükteki HMK"nın 66 ve devamı maddeleri uyarınca yanında katıldığı tarafla birlikte hareket etmek zorunda olup, mahkemece fer"i müdahil aleyhine de bir hüküm kurulmadığından fer"i müdahilin tek başına temyiz hakkı bulunmadığı gibi, karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 14.01.2016 tarihi itibariyle 2.200.00 TL"dir. Dava dilekçesinde 1.890,00 TL"nin hükmedilmesine karar verilmesi istenilmiş, mahkemece, davanın göreve ilişkin dava şartı yokluğundan reddine karar verilmiştir. Mahkemece verilen karar, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekilinin temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili, fer"i müdahil ... vekili ve fer"i müdahil ... vekilinin temyiz istemlerinin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 13.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.