Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/2421 Esas 2017/4967 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı Kurum avukatının 18.11.2016 havale tarihli tavzih dilekçesi ile Dairemizin 26.02.2013 günlü ve 2012/3514 Esas 2013/3368 Karar sayılı İlamıyla Onanmasına karar verilen Mahkemenin 28.10.2011 tarih 2009/556 Esas 2011/895 Karar sayılı kararında davanın kabulüne karar verilmesine rağmen ilk peşin sermaye değeri talebi hakkında bir karar verilmediğini, buna göre mahkemece verilen kararın bu hususta tavzihen düzeltilmesini talep etmiştir.
Mahkeme, 26.12.2016 tarihli ek kararı ile tavzih talebinin reddine karar vermiştir. Ek kararın davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
6100 sayılı Kanunun “Hükmün Tavzihi” başlığını taşıyan 305. maddesinin 1. fıkrasında, hüküm yeterince açık değilse veya yerine getirilmesinde duraksama uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, yerine getirilmesi tamamlanıncaya kadar taraflardan her birinin hükmün açıklanmasını veya duraksama ya da aykırılığın giderilmesini isteyebileceği belirtildikten sonra 2. fıkrada, hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların, tavzih yolu ile sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği bildirilmiş olup eldeki davada davacı Kurum vekilinin başvurusunun değinilen madde kapsamında değerlendirilemeyeceği belirgin bulunmakla, mahkemece talebin reddi yerindedir.
SONUÇ: 6100 sayılı Kanunun 305. maddesi kapsamında usul ve yasaya uygun olan, tavzih isteminin reddine ilişkin 26.12.2016 tarihli hükmün ONANMASINA, 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.