17. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/2 Karar No: 2018/10301 Karar Tarihi: 08.11.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2 Esas 2018/10301 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2016/2 E. , 2018/10301 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: - K A R A R - Davacı vekili, 28.09.2009 tarihinde davalıların sürücü ve işleten olduğu aracın davacının kullandığı araca tam kusurla çarpması sonucu davacının yaralandığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.500,00 TL maddi tazminat ile 7.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 28/09/2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş, ıslah dilekçesi ile talebini artırmıştır. Davalılar, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile 46.057,62 TL maddi tazminatın ve 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 28/09/2009 gününden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir. 1-)Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı ...’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir. 2-)Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekili dava dilekçesinde, davacın şoför olduğu, kaza nedeni ile yaklaşık 9 ay çalışamadığı iddiasında bulunmuştur. Mahkemece, davacının maluliyet oranının belirlenmesi hususunda .... Fakültesi ... Anabilim Dalı Başkanlığından alınan 04/12/2014 tarihli raporda; davacı ...’de bir yıl süreyle süreyle posttravmatik stres bozukluğu denilen ruhsal rahatsızlığın geliştiği ve ayrıca davacının % 4 oranında sürekli işgöremez kaldığı bildirilmiş, mahkemece hükme esas alınmıştır. Kaza tarihi 28.09.2012 itibariyle yürürlükte olan " Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği" hükümleri esas alınması gerekirken yazılış şekli gözetildiğinde tüzük hükümlerinin mi, yönetmelik hükümlerinin mi esas alındığının tespiti mümkün bulunmayan davacının geçici iş göremezliğine dair bir değerlendirmede bulunmayan raporun hükme dayanak yapılması doğru olmamıştır. O halde mahkemece, ... Kurumundan, "Çalışma Gücü ve ...Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre davacıda oluşan posttravmatik bozukluğun geçici iş göremezliğe neden olup olmadığı, oluyorsa süresinin tespiti yönünden rapor alınıp, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir. 3-)Bozma neden ve şekline göre davalı ...’ın manevi tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan davalı ...’ın manevi tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."a geri verilmesine 08/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.