10. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/2389 Karar No: 2017/4962 Karar Tarihi: 12.06.2017
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2017/2389 Esas 2017/4962 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2017/2389 E. , 2017/4962 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma ilamına uyulmak suretiyle yapılan yargılama sonucunda ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir. Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Dava, davalı işverene ait şehirlerarası nakliye araçlarında, şoför olarak 01.05.1995-01.07.2004 tarihleri arası dönemde, sürekli ve kesintisiz çalışmanın tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılam sonucu davanın reddine karar verilmiştir. Mahkemenin hükmü eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır. Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 79. maddesi olup, bu tür davaların kamu düzenine ilişkin bulunmaları, sigortalılığın zorunlu kişiye bağlı ve devredilemez bir hak olması nedeniyle özel bir duyarlılıkla araştırma yapılarak deliller resen toplanmalıdır. Hizmet akdinin unsurları, zaman ve bağımlılık olup somut olayda, davacının çalışmasının niteliğine ilişkin olarak mahkemece yapılan araştırma hüküm kurmaya yeterli değildir. Davacının davalı işyerinde 16.12.2002 tarihli işe giriş bildirgesinin olduğu, bu tarihten öncesine ait 2000-2002 dönemi için ise Mahkemece eksik araştırma ve inceleme yapıldığı, keza 2002-2004 yılları arasında davacı adına davalıya ait ... plakalı araçtan dolayı trafik ceza puanlarının kesildiğinin dolayısıyla bu dönemlerde çalıştığının kabulü gerekirken bu hususun gözetilmediği, 2000-2001 yılları arasında davacı adına kesilen trafik cezalarının hangi araç nedeniyle kesildiği, davalı adına kayıtlı herhangi bir araç nedeniyle olup olmadığının tespit edilmediği, ayrıca dosyada mevcut davalı işverene ait araçlarla yapılan nakliye nedeniyle tanzim edilen sevk irsaliye ve faturalarda 2000-2001 yıllarına ait olanlarında nakliye aracının sürücüsünün davacının olup olmadığının tespit edilmediği ve yazılı şekilde hüküm verildiği görülmüştür. Mahkemece, açıklanan bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın, eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır. S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 12.06.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.