Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5250 Esas 2015/5046 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5250
Karar No: 2015/5046
Karar Tarihi: 11.03.2015

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/5250 Esas 2015/5046 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda, bir sanığın temyiz istemi reddedilirken diğer sanığın hükmü onandı. Ancak, diğer sanık için yapılan duruşma hatalı olduğundan karar bozuldu. Sanıkların temyiz itirazları değerlendirildikten sonra, 1412 sayılı CMUK'un 310. ve 317. maddeleri gereği, bir haftalık yasal süre sonrasında reddedildi. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4 maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağı tartışması da yer aldı.

2. Ceza Dairesi 2015/5250 E. , 2015/5046 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilip usulüne uygun şekilde 24.10.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 03.11.2014 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III- Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
05.05.2006 tarihli tutanağa göre başka bir araç hırsızlığı suçundan yakalanan sanığın, kendiliğinden suça konu aracın arkadaşı ... tarafından bırakıldığı yeri söylemek suretiyle, plakasız ve ruhsatsız olarak aracın iade edilmesini sağlaması karşısında; soruşturma evresinde gerçekleşen kısmi iadeye rızası bulunup bulunmadığı mağdurdan sorularak sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4 fıkralarının sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 11/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.