... adına Av. ... ile ... adına Av. ... arasındaki dava hakkında ... 14. İş Mahkemesi’nden verilen 28.12.2016 günlü ve 2016/455-2016/575 sayılı hükmün, Dairemizin 03.04.2017 tarih ve 2017/1288-2017/2775 sayılı ilâmı ile onanmasına karar verilmiştir. Davacı Kurum avukatı tarafından maddi hata nedeniyle kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
1-İş Mahkemeleri Kanun’unun 8/3’üncü madde hükmü uyarınca İş Mahkemelerince verilen kararlara ve buna bağlı Yargıtay ilamına karşı karar düzeltme yolu kapalıdır. Ne var ki, Yargıtay onama ve bozma kararlarında açıkça maddi hatanın bulunması hallerinde dosyanın yeniden incelenmesi mümkündür. Zira maddi yanılgıya dayanılarak verilmiş olan onama ve bozma kararları ile hatalı biçimde hak sahibi olmak evrensel hukukun temel ilkelerine ters düştüğünden karşı taraf yararına sonuç doğurmamalıdır.
Öte yandan bilindiği üzere usul kuralları (görev konusu, hak düşürücü süre, kesin hüküm itirazı, harç ve maddi hata) kamu düzeni ile doğrudan bağlantılı olup, taraflar yararına usulü kazanılmış hak oluşturmamaktadır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 15.03.1972 gün ve 1968/1-277-176, 01.03.1995 gün ve 1995/7-641-117, 23.01.2002 gün ve 2001/1-1010-2002/1, 12.07.2006 gün ve 2006/4-519-527 sayılı kararları; Baki Kuru, Hukuk Muhakemeleri Usulü-2001 Baskı, cilt 5, sayfa 4771 vd.)
Davalıya yapılan yersiz ödemelerin tahsili amacıyla yapılan takibe vaki itirazın iptaline ilişkin olan davada; davacı Kurumun temyiz dilekçesinin görülmemesi karşısında; Dairemizin 03.04.2017 tarih ve 2017/1288 Esas, 2017/2775 Karar sayılı ilamının maddi hataya dayalı olduğu anlaşılmakla, Dairemizin maddi hataya dayalı 03.04.2017 tarih ve 1288/2775 Karar sayılı onama kararının ortadan kaldırılmasına,
2- Eldeki davada istemin, davalıya yapılan yersiz ödemelerin tahsili amacıyla yapılan takibe vaki itirazın iptaline ilişkin olduğu, davalı ..."a 25.10.2008-24.01.2011 tarihleri arasında 15.079,14 TL yersiz aylık ve 937,27 TL yersiz tedavi giderinin ödendiği,mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilerek 15.079,14 TL alacağa ilişkin itirazın iptaline,takibin bu miktar üzerinden devamına, itirazın iptaline karar verilen asıl alacak üzerinden % 20 icra inkar tazminatına, sair taleplerin reddine karar verildiği, kararın taraf vekillerince temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışıda uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2016 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 3.000,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, yerel mahkemece kısmen reddine karar verilen 1.214,73 TL ( yersiz ödenen tedavi gideri ve işlemiş faiz toplamı) alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinlikten reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin; miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddine, dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun hükmün ONANMASINA, 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.