MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflasın açılması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, borçlu şirket aleyhine ilamlı icra takibi yaptıklarını, ilamlı takibinin semeresiz kaldığını, bu nedenle takip yolunu değiştirerek iflas yolu ile takibe geçildiğini, ödeme emrinin tebliğ edildiğini ve itirazsız kesinleştiğini ileri sürerek davalı şirketin iflasına karar verilmesi talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davaya cevap vermemeiştir.
Mahkemece; iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; davacı haciz yoluyla takibini iflasa çevirmişse de, haciz yoluyla takipteki ödeme emrinde ve iflas ödeme emrindeki toplam miktarların farklı olduğu İİK.nun 43/2.maddesinde öngörülen usule göre farklı miktardaki iflas ödeme emrine dayanarak iflas davası açılamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23 Hukuk Dairesince, davacının İİK"nin 43.maddesi uyarınca ilama dayalı takip yolunu iflas yolu ile takiple değiştirdiği, davacının ilama dayalı takipte toplam 167.975,52 TL talep etmesine rağmen, iflas yolu ile takipte işlemiş faizi de ekleyerek takip miktarını 252.538,12 TL olarak bildirdiği, İİK"nin 177/4. maddesine de dayanılmadığı, mahkemece verilen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 25.11.2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.