Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2466 Esas 2015/6998 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2466
Karar No: 2015/6998
Karar Tarihi: 09.06.2015

Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2466 Esas 2015/6998 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suç tarihi olan 1995 yılında sanığın irza geçme suçunu işlediği ancak mağdurenin tam yaşının tespit edilememesi sebebiyle sanık lehine yorum yaparak cezayı daha düşük bir maddeden verilmesine karar vermiştir. Ancak, suçun zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle sanık hakkındaki dava düşmüştür. Kararda, suçun cezalandırılmasına yönelik kanun maddeleri olarak 765 sayılı TCK'nın 416/3. maddesi, ceza süresinin üst sınırının aynı kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 ay olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, hükmün bozulması durumunda 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesinin gözetilmesi gerektiği, zamanaşımı süresinin dolması durumunda ise 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca dava düşmesine karar verileceği ifade edilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2015/2466 E. , 2015/6998 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde kayden 14 yıl 8 aylık olup bir sağlık kuruluşunda da doğmadığı anlaşılan ve yaşının tespitine yönelik Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulundan alınan raporda da 23.06.2011 tarihi itibarıyla kemik yaşının 22 yaş üzerinde olduğu ve suç tarihindeki yaşının grafilerle tespitinin mümkün olmadığı bildirilen mağdurenin yaşı konusunda oluşan şüphenin sanık lehine yorumlanarak sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 416/3. maddesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiş, oluşa göre, sanığın işlediği suçun 765 sayılı TCK"nın 416/3. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 1995 yılı ile inceleme günü arasında bu sürelerin geçtiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.