5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/2575 Karar No: 2014/7620 Karar Tarihi: 10.07.2014
Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2575 Esas 2014/7620 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Anadolu 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen dava, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçuyla suçlanması ve müştekilere karşı hakaret suçu nedeniyle verilen cezaların miktar ve türüne göre yapılan temyiz istemlerinin reddedilmesi sonucu şekillenmiştir. Mahkeme, müştekilerin sanığın tutup sarsan kişinin tanımını açıklamamaları ve somut delillerin olmaması nedeniyle sanığın suçu işlediğine dair yeterli kanıt olmadığına karar vermiştir. Ancak mahkumiyet hükmü savunmaya yer verilmeden verildiği ve kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: 14/07/2004 tarihli 5219 sayılı CMUK'un 3B maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 305/1 maddesi, 5728 sayılı kanunun 562. maddesi, CMK'nın 231/5. maddesi, 231/14. maddesi ve 230/1-a maddesi.
5. Ceza Dairesi 2013/2575 E. , 2014/7620 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/41385 MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 3. (Pendik 1.) Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 05/12/2007 NUMARASI : 2007/300 Esas, 2007/804 Karar SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi; Sanık hakkında hakaret suçlarından hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre hükümlerin; 14/07/2004 gün ve 5219 sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince temyizleri mümkün olmadığından sanığın bu suçlara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİ ile temyiz incelemesinin görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Müşteki M.. A.."ın sanığın sorgusunun yapıldığı duruşmada kendisinin yakasından tutup sarsan kişinin beş-altı kişi içerisinde bulunan ve daha uzun boylu biri olduğunu belirtip, sanığın cebir ve/veya tehdit teşkil edebilecek bir eyleminden de bahsetmemiş olması karşısında; sanığın müştekilere karşı görevi yaptırmamak için direnme eylemini gerçekleştirdiğine dair mahkumiyetini gerektirir somut bir delil bulunmadığı gözetilerek atılı suçtan beraeti yerine oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Kabule göre de; Hükümden sonra 08/02/2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK"nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması, bu maddenin 6. fıkrasına 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması lüzumu, Mahkumiyet hükmünün gerekçesinde savunmaya yer verilmeyerek CMK"nın 230/1-a maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/07/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.