Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/18492 Esas 2018/10267 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın feragat nedeniyle reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R


Davacı vekili, davalı ..."ın sevk ve idaresindeki kamyonet ile seyir halindeyken davacı yönetimindeki motorsiklet ile çarpıştığını, müvekkilinin yaralandığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla ve yasadan doğabilecek tüm indirim sebepleri de göz önünde tutularak 11.200.00,00 YTL maddi, 10.000,00 YTL manevi olmak üzere toplam 21.200.00,00 YTL tazminatın davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında feragat dilekçesi vermiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeresindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsuzluk bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
HMK"nun 326. (HUMK 417.) maddesi gereğince yargılama giderleri davada haksız çıkan tarafa yükletilir. Davanın
reddi halinde hüküm altına alınması gerekli harç, maktu harç olup, feragat nedeniyle davanın reddinde de bu kural geçerlidir. 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 22. maddesi ve aynı Kanunda belirtilen 1 nolu harçlar tarifesi uyarınca davadan feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi halinde alınması gereken maktu karar ve ilam harcına 2/3 oranında hükmedilmesi gerektiği ve aynı Kanun"un 31. maddesinde ise peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşıldığı takdirde fazla olan kısmın istek üzerine geri verileceği hükme bağlanmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan harçlar tarifesinde gösterilen maktu red harcının 2/3"ü oranında harcın davacıdan alınmasına, peşin yatırılan harcın iadesine karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde nispi harç hesabı yapılarak bakiye harcın tahsiline karar verilmesi doğru değil ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden tümüyle çıkarılarak yerine; “Peşin alınan 25,20 TL harcın 492 sayılı Harçlar Yasası"nın 22 ve 31. maddeleri de gözönünde bulundurularak yatması gereken 29,20 TL maktu harçtan mahsubu ile eksik kalan 4,00 TL harcın davacıdan alınarak, hazineye irat kaydına”, ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 07/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.