Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9610 Esas 2016/4060 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 06/05/2015 tarih ve 2014/572-2015/76 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ... isimli bilgisayar yazılımının eser sahibi olduğunu, müvekkiline gelen ihbarlar sonucu davalıya ait işyerinde mahkemece yapılan aramada, müvekkiline ait yazılımın davalı tarafından izinsiz olarak bilgisayara yüklendiği ve kullanılmakta olduğunun tespit edildiğini, yapılan şikayet üzerine davalının mahkemece cezalandırılmasına karar verildiğini, davalının işi ve faaliyet alanı gereği bu programlardan haksız kazanç elde ettiğini ileri sürerek ..."nın 68. maddesi gereğince 3 katı telif hakkı tazminatı hesaplaması yapılarak şimdilik 10.000 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslahla talebini 18.229,22 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı doğrultusunda, davacının hak sahibi bilgisayar programının FSEK 2. madde kapsamında ilim ve edebiyat eseri olduğu, davalının bu programların şifrelerini kırarak bilgisayara yüklediği, FSEK 22. maddesinde düzenlenen çoğaltma hakkının ihlal edildiği, tek kullanıcılı süresiz lisans halinde raiç bedelin 7.408,49 TL, FSEK 68. maddesine göre 3 kat tazminat üzerinden 22.225,47 TL olduğu, taleple bağlılık gereği 18.229,22 TL telif tazminatının 23/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 933,93 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 13/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.