Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/1736 Esas 2020/569 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1736
Karar No: 2020/569
Karar Tarihi: 16.01.2020

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/1736 Esas 2020/569 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Gölhisar Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/68 esas, 2013/133 karar sayılı dosyasının dosyaya konulmaması ve suç tarihinde yürürlükte olan iki farklı kanunun hükümlerinin karşılaştırılmadan uygulanmasının yanlışlığı nedeniyle kararı bozdu. Ayrıca, sanığın daha önce işlediği suç nedeniyle aldığı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirlerinin infazı sırasında bu suçu işleyip işlemediğinin araştırılması gerektiğini ve eğer infaz sırasında işlemişse, ikinci suçtan açılan davada \"davanın düşmesi\" kararının verilmesi gerektiğini vurguladı. Kanun maddeleri olarak 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi, kovuşturma şartının ortadan kalkması halinde CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası, ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi yer almaktadır.

20. Ceza Dairesi 2017/1736 E. , 2020/569 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : GÖLHİSAR Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Gölhisar Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/68 esas, 2013/133 karar sayılı dosyasının aslının veya onaylı örneğinin getirtilerek denetime elverişli şekilde dosyaya konulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürülüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı uygulanıp karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanunun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
3- Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 16.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.