Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/381 Esas 2015/2023 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kuşadası İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2014
NUMARASI : 2013/363-2014/348

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Asıl dava kira alacağının tahsili icra takibine yapılan itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesi,birlişen dosya ise kesinleşen takip nedeniyle kiralananı tahliyesine ilişkindir.mahkemece birleşen dava dosyası yönünden kiralananın tahliyesine,asıl dava yönünden tahliye isteminin reddine,itirazın kaldırılmasına karar verilmiş,karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosya kapsamına ,toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davacı ve davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekilinin Kuşadası icra hukuk mahkemesinin 2013/363 esas sayılı asıl dava da tahliye istemine ilişkin temyiz itirazlarına gelince: Davacı vekili dava dilekçesinde itirazın kaldırılması ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir.Yapılan yargılama sonunda takibe konu aylar kira bedelinin yasal sürede ödenmediğinden temerrüt olgusu gerçekleşmiştir.Bu nedenle asıl davada talep doğrultusunda temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesine de karar verilmesi gerekirken tahliye isteminin reddine karar verilmesi doğru değildir.
3-) Davalı vekilinin asıl davada Gecikme zammına ilişkin temyiz itirazlarına gelince; uyuşmazlık konusu olmayan taraflar arasındaki kira sözleşmenin 3. maddesine göre vadesinde ödenmeyen kira bedellerine 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı amme alacaklarının tahsili usulü hakkında kanunun 51 inci maddesi gereğince belirlenen oranda gecikme zammı uygulanacağı kararlaştırılmıştır.Öte yandan bu düzenleme özünde temerrüt faiz oranının tespit edilmesine ilişkindir. 01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkındaki 6101 Sayılı Kanun"un 7. maddesinde
Türk Borçlar Kanunu"nun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kuralları ile geçici ödemelere ilişkin 76. faize ilişkin 88. temerrüt faizine ilişkin 120. ve aşırı ifa güçlüğüne ilişkin 138. maddelerinin görülmekte olan davalarda da uygulanacağı hüküm altına alınmıştır. Bu durumda 818 Sayılı Borçlar Kanunu"nun 88 ve 120. maddeleri de gözetilerek sözleşme hükümlerine göre gecikme zammı (faiz)"na karar verilmesi gerekirken bu husus göz ardı edilerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte yazılı nedenlerle birleşen dava dosyasında verilen tahliyeye ilişkin kararın ONANMASINA 2.ve 3 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, onanan kısım için aşağıda yazılı harcın temyiz edenlerden alınmasına, 02/03/2015 tarihinde oybirliği ile karar karar verildi.