Dolandırıcılık - tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3459 Esas 2021/372 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Dolandırıcılık, tefecilik yapmak
Hüküm : Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet, sanık ... hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tefecilik, sanık ... hakkında ise dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın, iş yerinde herhangi bir alışveriş yapılmadığı halde, alışveriş yapılmış gibi kendisine para ihtiyacı nedeniyle başvuran şahsın hamili olduğu kredi kartı ile POS cihazı aracılığıyla işlem yapıp, gerçek olmayan bu alışveriş tutarından belli bir komisyon kesintisi yaparak geriye kalan kısmı nakit olarak ödeme biçiminde eylem gerçekleştirmesi ve bankaya komisyon ödememesi veya kredi kartı sahibinden aldığı komisyon miktarından az ödemesi halinde, eyleminin kazanç elde etmek maksadıyla başkasına ödünç para verme niteliğinde olacağı gözetilerek, öncelikle iş yerinde kullandığı POS cihazlarına ilişkin suç tarihini kapsayacak şekilde hesap dökümlerinin getirtilmesi, keza sanığın POS tefeciliği yapıp yapmadığına dair kolluk marifetiyle gizli ve ayrıntılı araştırma yaptırılması sonrasında hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Sanık ..."in hükümden sonra 26/10/2019 tarihinde öldüğü UYAP sisteminden temin edilen nüfus kaydından anlaşıldığından, bu husus mahallinde araştırılarak sonucuna göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 64 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/8. maddeleri uyarınca bir karar verilmesi lüzumu,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/04/1987 tarihli ve 13/274 sayılı Kararı ve buna uyum gösteren Yargıtay Ceza Daireleri kararlarına göre, geçmişte sabıkası ve duruşma tutanaklarına yansımış olumsuz bir hali bulunmayan, geçmişi ve sosyal ilişkileri gözetilerek hakkında TCK"nın 62. maddesi gereğince takdiri indirim uygulanan sanık ... hakkında tayin olunan hürriyeti bağlayıcı cezanın ertelenmesi ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair kanaatin somut nedenlere dayanması, ayrıca gerekçenin sanığın kişiliği ile ilgili bilgi ve belgelerin isabetle takdir edildiğini gösterir nitelikte ve yasal olmasının gerektiği gözetilmeden, "Suç işleme konusundaki eğilimi nazara alınarak, yeniden suç işlemekten çekineceği kanaati oluşmadığından” şeklindeki dosya kapsamı ile uyumlu olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafii ile sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.