5607 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/1625 Esas 2015/13595 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre, sanığın, dava konusu kaçak çay yönünden 5607 sayılı Yasa"nın 3/5. maddesi uyarınca, kaçak ve bandrolsüz sigaralar yönünden, 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa"nın 8/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi, aleyhe temyiz bulunmadığından kaçakçılık suçlarında yasal olmayan yollardan yurda getirilen veya yurt içinde alım satıma konu edilen eşyanın, ithalinde öngörülen gümrük vergileri ile diğer eş etkili vergiler ve mali yüklerin ödenmemesi nedeniyle, yoksun kalınan miktar kamu zararı oldugu halde sanığa suça konu kaçak eşyaların gümrüklenmiş değerini ödemesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceğinin bildirilmesi ve 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesinde düzenlenen "etkin pişmanlık" ile 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesinde düzenlenen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması"nın ayrı müesseseler olduğu da gözetilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi isabetli değil ise de; yerel mahkemece CMK.nun 231. maddesinin uygulanmaması hususunda ayrıca "duruşmada gözlemlenen ve dosya kapsamından anlaşılan tutum ve davranışları dikkate alındığında yeniden suç işlemeyeceği hususunda mahkememizde olumlu kanaat oluşmadığından takdiren" gerekçesine de dayanılarak sübjektif koşullar yönünden yeterli değerlendirme yapılması nedeniyle bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Hükümden önce 01/03/2008 gün ve 26803 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle, 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" karar verilmesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi gereğince, hükümden "ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" kısmının çıkarılması ve diğer hususların aynen bırakılmasına karar verilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.