Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/7690 Esas 2015/6961 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun olaydan hemen sonra kollukta alınıp samimi görülen ilk beyanında, olay günü kendi rızasıyla sanık ..."ın yönetimindeki otomobile bindikten sonra diğer sanık ..."un da bulunduğu işyerine gelmelerinin ardından burada sanıkların daha önceden gerçekleşen otomobil tamiri dolayısıyla alacaklı oldukları babasına ulaşıncaya kadar işyerinde rızası dışında tuttuklarını anlatması, sanıkların da bu iddiayı doğrular mahiyette savunmada bulunmaları ve tüm dosya içeriği karşısında, sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 109/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı maddenin ikinci fıkrası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
Olayla ilgili olarak soruşturma başlatıldığını öğrendikten sonra mağduru şahsına zarar vermeksizin, güvenli bir yerde serbest bırakan sanıklar haklarında, şartları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK"nın 110. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
Sanıklar haklarında hapis cezasına mahkûmiyetlerinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde kararlar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarları itibariyle kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.