Mahkemesi     :  Rize 1.Asliye Hukuk İş Mahkemesi
Tarih               :  16.03.2006
No                   : 1022-94  
                       
Davacı, 20.04.1982-30.12.1982 tarihleri arasında zorunlu veya isteğe bağlı Bağ-Kur"lu sayılmasına, 20.04.1982 tarihinde başlayan sigortalılığının Bağ-Kur sürelerine eklenmesi gerektiğinin tesbitiyle, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Dava, 22.12.1982 tarihli giriş bildirgesine göre vergi kaydı esas alınarak 20.04.1982 tarihinden itibaren başlatılan Bağ-Kur sigortalılığının vergi kaydının 31.12.1981 tarihinde sona erdiğinden bahisle iptaline dair kurum işleminin iptali ile, 28.12.1982 ve 31.01.1983 tarihlerinde primlerin tahsil edilmesi nedeniyle Bağ-Kur sigortalılığının geçerli sayılması istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının 20.04.1982-30.12.1982 tarihleri arasında vergi ve oda kaydının bulunmadığı bu nedenle zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olamayacağı, İsteğe bağlı sigortalılık bakımından ise, bu yönde talebinin ve isteğe bağlı sigortalı olarak düzenli prim ödemesinin olmadığından bahisle davanın reddine karar verilmişse de varılan bu sonuç isabetli değildir.
Davacının, meslek kuruluşu ve vergi kaydına göre 22.12.1982 tarihine kadar zorunlu Bağ-Kur’lu olarak tescilinin yapılması için müracaatının bulunmadığı açıktır. Ne var ki, Bağ-Kur’un Anayasadan kaynaklanan sosyal güvenlik ödevinin zorunlu sonucu olan, inceleme, araştırma görevini yeterince yerine getirmeksizin 22.12.1982 tarihli giriş bildirgesinde yazılı bulunan 09.04.1979 vergi dairesine kayıt tarihini esas alarak (Vergi kaydının sürüp sürmediği araştırılmadan)   20.4.1982 tarihi itibariyle kayıt ve tescilini yapmasının davalı Kurumun kusurundan kaynaklandığı ortadadır. Davalı Bağ-Kur, davacıdan 28.12.1982 ve 31.01.1983  tarihlerinde primleri tahsil ettmiş  ödenen primleri kullanmış, bu suretle davacıyı sosyal güvenliğe kavuştuğuna inandırmıştır.Kurumun davacıya uzun süre umut vermiş bulunmasının ardından Bağ-Kur sigortalılığını iptal etmesi Medeni Kanunun 2.maddesinde öngörülen afaki iyi niyet kuralları ile de bağdaşmaz. Bu nedenle Kurum işlemi iptal edilerek davacının prim ödemeleri dikkate alınarak 20.04.1982 tarihinden itibaren prim ödemelerinin karşıladığı tarihe kadar zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun kabulü gerekirken, aksine düşünceler ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.4.2002 gün 2002/21-269E 2002/268K ve 17.4.2002 gün 2002/10-269E 2002/323K sayılı kararları ile Dairemizin yerleşmiş görüşleri de bu doğrultudadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.04.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.