Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16922 Esas 2021/100 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16922
Karar No: 2021/100
Karar Tarihi: 12.01.2021

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16922 Esas 2021/100 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı sahte fatura kullanma suçuyla ilgilidir. Sanığın eylemlerinin 2010 ve 2011 yıllarında gerçekleştiği ve her yılın ayrı suç teşkil ettiği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, fatura ve belgelerin sadece unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinin yeterli olduğuna dair bir genelge de vurgulanmıştır. Sanığın birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilmiş, bu durumda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, yargılamanın usulüne uygun yapıldığını, suç içeriğinin doğru belirlendiğini ve cezanın kanuni sınırlar dahilinde uygulandığını belirtmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi ve CMK'nın 217. maddesi geçmektedir.

11. Ceza Dairesi 2017/16922 E. , 2021/100 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu belge ve faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığından ve CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendiren mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; sanığın eylemleri 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek olduğu, her takvim yılının ayrı suçları oluşturduğu ve ayrı ayrı hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden tek hüküm kurulması ve aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 12.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.