Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2338 Esas 2015/6952 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2338
Karar No: 2015/6952

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2338 Esas 2015/6952 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın çocuğa nitelikli cinsel istismarda bulunduğu ve kişiyi hürriyetinden yoksun kıldığı suçlamalarıyla yargılandığı anlaşılmaktadır. İlk derece mahkemesi tarafından verilen ceza hükümleri bozulmuş ancak temyiz edildiğinde eksik ceza tayini yapıldığı gerekçesiyle bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda, sanığın suçunun sonucunda mağdurenin ruh sağlığının bozulmasından dolayı cezanın artırılabileceği belirtilmiştir. Ancak 103/6. maddenin uygulama dışı bırakılarak eksik ceza verildiği tespit edilmemiştir. Karar oybirliğiyle onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2, 103/3 ve 103/4. maddeleri - Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu tanımlamaktadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 49/1. maddesi - Ceza indirimi için düzenlemeler içermektedir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/6. maddesi - Nitelikli cinsel istismar suçlarındaki artırım cezaları ile ilgili hükümler içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2015/2338 E. , 2015/6952 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ş.. M..
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, mağdureye yönelik oluşa uygun işlediği kabul edilen beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/3 ve 103/4. maddeleri uyarınca verilen ceza, 15 yılı geçse dahi, suçun sonucunda mağdurenin ruh sağlığının bozulmasından dolayı neticenin ağırlığına göre tayin edilen cezanın, aynı Kanunun 49/1 ve 103/6. maddeleri gereğince 20 yıla kadar artırılmasının olanaklı bulunduğu nazara alınıp anılan kanun maddeleri gereğince hakkaniyet kuralları gözetilerek uygun bir ceza tayini gerektiği halde, 103/6. maddenin uygulama dışı bırakılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.