2. Ceza Dairesi Esas No: 2013/35398 Karar No: 2015/4964 Karar Tarihi: 10.03.2015
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2013/35398 Esas 2015/4964 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir hırsızlık davasında, sanık ile ilgili mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz istemleri reddedilmiştir. Ancak, diğer bir sanık ile ilgili temyiz itirazları yerinde görülmeyip karar onanmışken, diğer sanık ile ilgili kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Bu kararda, suç saatinde ve katılanın belirtilmemesi gibi eksiklikler olmasına rağmen, temyiz itirazlarının yerinde olmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, hırsızlık suçunun 5237 sayılı TCK'nın 39/2-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2013/35398 E. , 2015/4964 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Sanıkla... ile .... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde; Gerekçeli karar başlığında, suç saati ile katılanın gösterilmemesi mahallinde eklenmesi mümkün bir eksiklik olarak görülmüştür. Yapılan duruşmaya toplanan delilere, gerekçeye hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanıklar .... ile ...."ın aşamalarda alınan savunmaları ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, sanık ..."ın doğrudan diğer sanıkları açık hava müzesinde bulunan taşları çalmaya azmettirdiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin delilin bulunmadığı, ancak sanık O..."ın taşlar çalındıktan sonra taşların satımı hususunda yardımda bulunacağını vaat etmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 39/2-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık .... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.