Özel Belgede Sahtecilik - 4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/4168 Esas 2021/1664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik, 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan beraatine, Özel Belgede Sahtecilik suçundan hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Gümrük İdaresi vekilinin sanık ... hakkındaki beraat kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık ... hakkındaki özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyet kararına yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Türk Ceza Kanunu"nun 207. maddesinde yer alan özel belgede sahtecilik suçunda, gerçeğe aykırı belge düzenleme olarak tanımlanan içerik (fikri) sahteciliğine yer verilmemiş, yalnızca, "belgeyi sahte düzenleme" hareketine yer verilmiştir. İçerik sahteciliğinde belgeyi düzenleyen olarak görülen kişi gerçek olduğu halde, belgenin içeriği gerçeğe aykırıdır. Maddede sadece taklit suretiyle sahte belge düzenleme veya gerçek bir belgede ekleme veya çıkarma suretiyle sahtecilik, başka bir deyişle maddi sahtecilik eylemlerine yer verilmiştir. Maddenin gerekçesinde belgenin sahte olarak düzenleme hareketi açıklanırken; "özel belge esasında mevcut olmadığı halde, mevcutmuş gibi sahte üretilmektedir" ifadesiyle de eylemin maddi sahteciliği kapsadığı belirtilmiştir. Buna göre salt yalan beyanı içeren özel belge, açıklanan ve unsurları gösterilen özel belgede sahtecilik suçunun maddi konusunu oluşturmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle ve dosya kapsamına göre dava konusu sevk irsaliyesine ilişkin sanığın eyleminin içerik sahteciliği olarak kabul edilmesi gerektiği, içerik sahteciliğinde 5237 sayılı TCK"nun 207. maddesinde düzenlenen özel belgede sahtecilik suçunun unsurlarının oluşmadığı, eylemin 213 sayılı Yasanın 359. maddesinde düzenlenen
sahte belge kullanmak suçunu oluşturduğu gözetilerek sanık hakkında 2012 takvim yılına ilişkin yapılmış inceleme ile vergi tekniği raporu olup olmadığı, 213 sayılı Yasaya muhalefet suçundan açılmış dava olup olmadığının araştırıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde suç vasfında hataya düşülmek suretiyle ve eksik araştırma ile hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.