Tebliğname No : 6 - 2014/383160
MAHKEMESİ : Ilgaz Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2013
NUMARASI : 2013/14 (E) ve 2013/93 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma kararı üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 145. maddesindeki "malın değerinin azlığı" kavramı ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 522. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlaması dışında benzerlik bulunmadığı, "değer azlığının" 5237 sayılı Kanun"a özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak da az olan şeyi alma halinde, olayın özelliği ve failin kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği, somut olayda hükümlünün temyiz dışı diğer sanıklar Muharrem ve Enver ile birlikte yakınanın otomobilinin kilitli benzin deposunu anahtar uydurmak suretiyle açarak depo içerisindeki 15lt. benzini hortum yardımı ile çekmek suretiyle gerçekleştirdikleri hırsızlık suçunda, oluşa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre; depo içerisindeki tüm benzinin boşaltılarak çalındığı da gözetildiğinde hükümlünün az miktarda benzin çalma kast ve iradesi ile suç işlediği sonucuna varılamayacağı, buna göre 5237 sayılı Kanunu"nun 145. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, hükümlü hakkında ceza tayin olunurken suça konu malın değerinin azlığı gerekçesi ile TCK"nın 145. maddesi uyarınca indirim yapılması,
2- Dosya içeriğine ve savunmaya göre suçun gece 01.00 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında, ceza tayin olunurken TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması,
3- 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/2. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu, hükümlünün temyiz dışı diğer sanıklar E.. K.. ve M.. K.. ile birlikte gece vakti yakınanın otomobilinin kilitli benzin deposunu anahtar uydurmak suretiyle açarak gerçekleştirdiği hırsızlık suçunun 765 sayılı TCK"nın 493/2-son, 522 (pek hafif) maddeleriyle, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 143. maddelerine uyduğu, kesinleşen önceki 15.10.1997 tarihli hükümde hükümlü hakkında takdiri indirime ilişkin 765 sayılı TCK"nın 59. maddesinin uygulanmaması karşısında uyarlama yargılaması sırasında hükümlü hakkında hüküm tesis olunurken 5237 sayılı TCK"nın takdiri indirime ilişkin 62. maddesinin de uygulanamayacağı gözetilerek, sanığın hırsızlık suçundan eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/2-son, 522 (pek hafif) maddeleriyle, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 143. maddelerine göre verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırıldığında Yargıtay 6. Ceza Dairesi"nin 14.09.1998 tarihli kararı ile onanarak kesinleşen mahkemenin 15.10.1997 tarih, 61-86 sayılı ilamındaki 2 yıl 8 ay hapis cezasının hükümlü lehine olduğunun anlaşılması karşısında, hükümlü lehine olduğu anlaşılan 15.10.1997 tarih, 1995/61-1997/86 sayılı kesinleşen hükmün aynen infazına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.