İNCELENEN KARARIN:
MAHKEMESİ : Fethiye Aile Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Boşanma


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadın tam kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davacı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, ergin oğlunun eşine hakaret etmesine ve eşini tehdit etmesine sessiz kaldığı; davalı kadının ise eşinin çocuklarını istemediği, birlik görevlerini yerine getirmediği ve gerçekleşen bu hale göre boşanmaya sebep olan olaylarda her iki tarafta kusurlu olmakla birlikte, davacı erkeğin eşine göre daha fazla kusurlu olduğunun; gelişen bu olaylar karşısında evlilik birliğinin devamında taraflar bakımından yarar kalmadığının ve Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesindeki boşanma koşullarının gerçekleşmiş bulunduğunun kabulü gerekir. Hal böyle iken, mahkemece davalı kadının tam kusurlu kabul edilmesi doğru değil ise de; davanın kabulü ile boşanmaya karar verilmesi sonucu itibariyle doğru olduğundan davalı kadının, boşanmaya yönelik temyiz itirazının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün kusur belirlemesine ilişkin gerekçesinin değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş (HUMK m. 438/son) ve davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkek daha fazla kusurludur. Gerçekleşen bu durum karşısında, davalı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşullan oluşmuştur. Hal böyle iken, mahkemece davalı kadının tam kusurlu kabul edilmesi ve bu yanılgılı kusur belirlemesine bağlı olarak maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.

.../...





3-Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz (TMK m. 175). Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda, davalı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, her hangi bir geliri ve mal varlığının bulunmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir. O halde, davalı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün kusura ilişkin gerekçesinin düzeltilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.06.2016 (Salı)















Bu belge 5070 sayılı Yasa hükümlerine göre elektronik olarak imzalanmıştır.